Wanneer een minderjarig persoon slachtoffer wordt van een zedenmisdrijf, begint de verjaringstermijn voor dit misdrijf pas te lopen wanneer het slachtoffer 18 jaar geworden is. De verjaring van de strafvordering houdt in dat de feiten niet langer vervolgd kunnen worden doordat er een bepaalde wettelijk vooropgestelde termijn is verlopen.

Sp.a en N-VA hebben recent een wetsvoorstel ingediend waarin seksueel misbruik bij minderjarigen géén verjaringstermijn meer kent. De vermeende daders zouden aldus eeuwig vervolgd kunnen worden.

Wat is nu het achterliggende idee van dit wetsvoorstel? Slachtoffers van zedenmisdrijven zouden hun verhaal vaak jaren opkroppen, waardoor de feiten op het moment dat ze naar buiten treden reeds verjaard zijn. Door de afschaffing van de verjaringstermijn, wilt men slachtoffers alsnog de mogelijkheid bieden klacht in te dienen.

Het effect van deze wetswijziging is echter niet gegarandeerd. Doordat de vermeende feiten reeds geruime tijd zouden hebben plaatsgevonden, is er in dit soort dossiers vaak een zeer groot gebrek aan objectief bewijs. Naast de verklaring van het vermeende slachtoffer, zullen er zeer weinig tot geen elementen zijn die de eventuele schuld van de verdachte kunnen aantonen. Veel klachten zullen dan ook – mogelijks – door het gebrek aan bewijs eindigen zonder een vervolging.

Wenst u hier verdere informatie over of wenst u bijstand in deze materie? Aarzel dan niet om Bannister Advocaten te raadplegen voor hulp en bijstand. Contacteer ons op info@bannister.be & 03/369.28.00.